Taboe in de zorg

Er is nog één taboe in ons land en dat is seksualiteit en ouderen. Als je boven een bepaalde leeftijd bent wordt je geacht het niet meer te doen. In gevangenissen zijn speciale voorzieningen in het leven geroepen om gevangenen op dit gebied aan hun gerief te laten komen, wel met de eigen partner. In Nederlandse verpleeghuizen heb ik daar nog nooit over gehoord. Ik weet alleen dat een vriend van mij die indertijd zijn auto met honderdtwintig  kilometer per uur rond een boom parkeerde een tijd heeft doorgebracht in het verpleeghuis ter revalidatie. Als zijn vriendin op bezoek kwam werden zijn kamergenoten de kamer uitgebonjourd en de deur gebarricadeerd om een uurtje intiem te kunnen zijn. Alleen de het verpleeghuispersoneel was verontwaardigd, want er kon niet worden geprikt of schoongemaakt. Het uurtje intiem verstoorde duidelijk de verpleeghuisorde. Ik zie oudere bewoners in onze verpleeghuizen dit soort gedrag niet vertonen, dus weinig intieme momenten. Want vast staat dat ook ouderen tot op hoge leeftijd ‘het’ doen. En hoe, alles wat men zich kan voorstellen gebeurt ook in de praktijk. Voor veel mensen is dit een wetenschap die shockeert. In de ouderenzorg is ouderen en seksualiteit een weinig besproken onderwerp. Dat moet veranderen, de homobeweging gaat het pad effenen met de roze rimpel. De hetero ouderen zullen in dit voetspoor treden. Nederlandse verpleeg- en verzorgingshuizen zullen ook op dit terrein hun bewoners meer tegemoet moeten komen.
Ik moest daar aan denken toen de kranten verontwaardigd berichtten dat personeel in een verpleeghuis met hun mobiele telefoon foto’s had gemaakt van naakte demente ouderen. Met kunstgebitten voetballen  hadden we al gehad, nu dus naakte ouderen fotograferen. Heel het land verontwaardigd en twee mensen hun baan kwijt. Eigen schuld dikke bult. Je maakt geen naaktfoto’s van weerloze demente ouderen. Maar ik vraag mij in alle gemoedsrust af wat er werkelijk gebeurd is. De advocaat van een van de betrokken personeelsleden zij dat het om onschuldige foto’s ging, van een oudere met een badmuts op en blote schouders. Voor dit fotowerk was een reprimande meer dan voldoende geweest. Ik wed dat de foto’s zijn gemaakt toen de betrokken ouderen samen met het personeel veel plezier maakten, want dan maak je foto’s. De foto’s zelf leverden ook veel plezier op, totdat er iemand op het toneel verscheen die de zon niet in het water kon zien schijnen. Toen moest barbertje hangen. Volgens mij is het zo gegaan.

Uw reactie op dit bericht is welkom. Stuur een email naar frisoteerink@bestuursadvies.nl