boter bij de vis

Kent u die uitdrukking? Het betekent tegen contante betaling. Enkele jaren geleden was er in onze Tweede Kamer weer eens een discussie over de zorg en met name de wachtlijsten in de zorg. Door het verzekeringskarakter van de AWBZ vond een rechter in ons land dat iemand die een indicatie had voor zorg deze zorg ook  binnen redelijke termijn moest kunnen krijgen. Dit betekende het feitelijke einde van de wachtlijsten en de geboorte van de wachtlijstmiddelen. Dat was extrageld voor  de zorginstellingen die ze aan zorg moesten besteden en niet aan salarisverhogingen of overhead. Ons Parlement wilde er zelf op toezien dat het doel, geen wachtlijsten, ook daadwerkelijk zou worden bereikt. De zorginstellingen moesten gaan verantwoorden hoe ze het geld hadden besteed. Het parlement eiste van de zorgorganisaties ’boter bij de vis’. Dit betekende het begin van een nieuwe cultuur van afrekenen. Kennelijk is het vertrouwen in de zorginstellingen klein, zowel bij de politiek als bij zorgkantoren. Alle zorg die is verleend moet nu tot op de minuut worden verantwoord. Alleen de daadwerkelijk verleende zorg mag worden gedeclareerd en dat is niet de
geïndiceerde zorg. De daadwerkelijk verleende zorg kan wel minder maar beslist niet meer zijn dan de geïndiceerde zorg. Verzorgenden moeten dus worden ingewijd in de geheimen van het indiceren omdat zij moeten bepalen of een wijziging van de indicatie moet plaats vinden opdat de verleende
zorg ook kan worden gedeclareerd. Het betekent meer werk, vooral papierwerk, maar ook meer werk voor indicatiestellers en RIO’s. De zegeningen van de automatisering komen nu wel heel erg tot zijn recht. Ons
land kent sinds kort de AWBZ-brede zorgregistratie, de AZR, met een Handboek Zorgregistratie AWBZ, de website www.zorgregistratie.nl met een heuse helpdesk. Het handboek bevordert de uniformiteit van registreren en uitwisselen van informatie in de zorgketen. Daarom is het Handboek Zorgregistratie bindend voor alle partijen die gebruik maken van zorgregistratie. De kern van de zorgregistratie is dat de partijen in de zorg informatie uitwisselen via een digitaal en gestandaardiseerd
registratiesysteem. Het is eigenlijk een wonder dat het gelukt is om zo een landelijk systeem in de lucht te krijgen. Als projectleider bij het toenmalige LCIG heb ik kennis gemaakt met de voorloper het ZRS en vanuit ervaring weet ik hoe moeilijk uniformeren en standaardiseren is. De
zorgregistratie schijnt ook het leven van zorgaanbieders te veraangenamen.Een aantal van de zogeheten BZ-formulieren vervallen. Dus zorgaanbieders kunnen nu de melding aanvang zorg (MAZ), de mutatiezorg (MUT) en de opgave productie zorg (OP) gestandaardiseerd en digitaal aanleveren bij het zorgkantoor. Wordt dat bedoeld met boter bij de vis?

Uw reacties naar aanleiding van deze column zijn welkom op
frisoteerink@bestuursadvies.nl